Een methode om de nauwkeurigheid van optieberekeningen via niet-analytische modellen te vergroten. Deze methode wordt met name gebruikt bij de prijsberekening van Amerikaanse opties met het binomiaal model (optiemodel). Om de prijsberekening te testen wordt allereerst de prijs van een afgeleid product (bijvoorbeeld: een Europese optie) berekend via een numerieke procedure, dus met een niet-analytisch model (bijvoorbeeld: het binomiale model). Parallel daaraan wordt via een analytisch model (bijvoorbeeld: het Black-Scholes model) de prijs van diezelfde (Europese) optie berekend. De prijs verkregen via het analytische model is in elk geval juist. Wijkt de eerste (niet-analytische) berekening af van de tweede, dan kan ook worden berekend hoeveel de prijs afwijkt van de analytische berekening. Worden vervolgens niet de prijzen Europese maar van Amerikaanse opties via het binomiale model berekend, dan wordt die correctiefactor gebruikt om de uitkomsten van Amerikaanse opties bij te stellen.
Vergelijk: even-odd averaging methode.
 Tip anderen
|
